STRESSFACTOR

Eindelijk is ne foto van Stressfactor. TMF was present voor alle Herentalse scholen. En zoals ge ziet bouwen Sarah en ikzelf een dik feestje door een danske te placeren. :D

May, 15th

Adele is with me again & again I'm alone. I'm sitting on something that resembles with a wooden passenger pier. But it doesn't cross any water. The bad weather left for a day and I enjoy the feeling of the sun on my pale skin. The pier is just outside of the city-center of Herentals. I can even see the top of the church peeking over the trees. The river 'Nete' floods just a few meters from me. I will probably go and sit besides it in a couple of minutes. God, I enjoy this. I take my cell and take a picture.
My science homework is still unfinished. I have a history test on monday. I should go now and work for school.

--

I went sitting along the Nete River. The sun shines on my back and I stare at the water. I'm sitting quite comfortable. Though less wind could really satisfy me. I'm listening Yaël Naim's 'New Soul' and consider on listening some Mumford & sons as well.

For the first in a long time, I feel that everything is going to be just fine. I feel the urge to put my feet in the water, but decide not to. I turn the page of my notebook and coincidentally the song "white blank page" starts playing.

I got scared to death by an elder couple and their dog who suddenly sat within 2 meters away from me. I did not see them arrive, and there they were. Like Boom. The guy's a real jerk. He throws the dog into the, probably ice cold, water. Poor dog. They are leaving and I can continue my science-homework. It's getting colder and the sun gets hidden by clouds far too often. I pack my stuff, walk towards the pier, take a last close look at the river and continue my way back into the city.

What I plan on doing today.

1. Kinder-champagne zuipen
2. Blogspot updaten
3. Engels Mondeling examen inoefenen
4. Spaans Mondeling examen afmaken + inoefenen
5. Foto's van Stressfactor uploaden (mss morgen..)
6. Economie eindelijk is gaan herhalen
7. Kamer opruimen (mss morgen.. Nee.)
8. Van de zon genieten
9. Eten
10. Genieten (mss morgen.. zucht)

.

Check

mij

geven.

:)

STARBUCKS. II

I'm sitting in the train. It'll depart at a quarter past three. Still ten minutes. I will arrive in Herentals at approximately 3.45 pm. I don't know what I'm going to do when I arrive there yet.

Come to think of it, I spent one hour and a half at Starbucks and feel good about it. It really did me good. As I look through the window, I can see my own reflection. I stare at it and I ask myself a lot of questions. I'm listening to Jasper Erkens. I don't care what other people think about him. He's a good singer, his songs are great and he's good at playing the guitar.

The wagon I'm sitting in is almost empty which is quite normal considering the fact that today is a holiday. The good thing about today is that I haven't felt lonely at all. Not even when I was standing on the cays of Linkeroever, looking over the city. Sometimes being a loner is a good thing. Don't get me wrong or anything, I don't think about crucial life-stuff all the time. I often form an opinion. For example: many people find the walls behind the registers at Starbucks ugly. At first I shared this opinion. But I learned to appreciate it. It has something retro and at the same time something modern and innovative.

Standing still is a waste of time. So I should be moving on. I'm sure I'll find my way. As I look at myself through the window, I notice that it stopped raining. I can even see the strength of the sun through the grayness of the sky. Awesomeness, joy, assertive.

STARBUCKS.

I'm sitting in Starbucks. I do not know what to write since none of you probably cares. I should do my science homework but I don't have my laptop with me, so I couldn't possible do the research on the topic. I could do some studying though. And I plan on doing so. Some economics perhaps or French. My parents are in Holland, so there's no one waiting for me at home. Still I want to be home in an hour or so. My train leaves in 20 minutes and I'm still deciding whether I'll take this one or the one at a quarter past three. I would be home at four in that case. I should go and visit my grandparents as well.

You might wonder what I'm doing in Antwerp again. Especially knowing that I was here just yesterday. Well, yesterday I came here with a friend immediately when class was over. Since I needed my laptop, I had two bags with me. But wandering, shopping or even being in Antwerp with this amount of stuff is like hell. So I decided to put one of the bags (the one without the laptop) in one of those lockers at Central Station. But of course I forgot to pick the bag up when I went home. So that's why I'm in Antwerp again, to pick up my bag.

I completely look like a loner with my freshly brewed coffee, my music, my bags (both of them) and my notebook. I'm not the only one though. There's a guy sitting just a couple of meters away from me. I think he's writing an essay or a thesis or something. He looks cool but it seems that he is leaving. No he's not. Next to him there are two girls. Chatting, drinking big cups of capo' and eating muffins. It's surprisingly crowded today despite today being an official holiday and the weather being extremely bad. Actually, now that I see the girls eating the muffins I feel hungry. I haven't eaten all day long. My train is leaving in 9 minutes but I don't care. The music is good, the coffee is good and I feel a spark of joy for the first time in a very long time.

I see new faces appear every second. Worried faces, happy faces, stressed faces and emotionless faces.

Just now, a father and his daughter (I hope it's his daughter) are taking a seat next to me. The girl takes her camera and starts to take pictures of her mug. Now the father starts taking pictures of the girl. I notice that the girl has long skinny fingers. Thin & Fragile.

I don't have any money left so this will be my first and only coffee. It's 20 minutes past two and my train will be leaving by now. This guy, who works here, comes to me and asks if he can take the empty cups and other garbage with him. I gently nod and point him the cup that's mine and thereby full. Now only my venti cup of coffee and my cell are on the table. I'm going to study a bit. (I look like such a geek).

Ok, It's ten minutes to 3. I just stopped studying history. Churchill and the European Union. The people I mentioned before are all gone. The studying guy, the chatting girls and the father-daughter-quality time. Two couples arrived and two girls came sitting next to me. The only person who's still with me is Adele & her beautiful voice. My next train will be here in 20 minutes and my cup is almost empty, so I will be leaving in a couple of minutes. The last song I play is Iris by the 'Goo Goo Dolls'. My coffee is turning cold, It's almost three o'clock and I'm starting to feel emotional (probably because of the song). I turn up the volume and drink the last bit of coffee. I'm going now. I feel joy. Thank God.

To be continued

BOEFFEEST.

Gisteren, na de opendeurdag invite Sarah me uit op een boeffeest. :) Met Party-snacks en een chocoladefontein. Om nom nom. :D

Ik heb de nood om mij uit te drukken. Om mij te herscheppen. Mij onder te dompelen in xenobiteit. Geen vrienden, geen contacten, geen fictie, geen illusie, geen liefde. Een taal, een stad, een cultuur. Voor eeuwig en ook weer niet. Om terug te keren en te laten zien. Dat ik ben wie ik ben en was wie ik was. Dat ik deed wat ik deed en niet deed wat zij wilden dat ik deed. Dat ik zal doen wat ik zal doen of dat nu is wat zij willen dat ik doe. Ik zal met je spreken, ik zal met je lachen, ik zal niet van je houden. Ik zal verdriet hebben omdat ik niet van je zal houden. Ik zal verdriet hebben omdat ik niet van je kan houden. Ik zal verdriet hebben omdat ik niet van je wil houden. En omdat ik niet van je wil houden zal ik geen verdriet hebben. Ik toon hoeken op mijn gelaat, en kijk tranend omhoog. De voorbijsluipende massa raakt mijn netvlies. Ik voel de wind, ik voel de regen en ik voel de kou. Dit is wie ik ben. En niemand anders. Dit is het. Dit ben ik. En niet anders.

Ja!

Ik heb de vorige blog/post/shizzle expres een beetje verwarrend gemaakt. Voel de stress, proef de stress, be de stress. :)

WAAH,

k'heb zin om naar Antwerpen te gaan.

Morgen? Ja/Nee/Misschien?

Als vandaag geen stressdag was, dan is stress onbestaande.

Man, ik had normaal gisteren een hele namiddag om mijn gip af te maken. Maar natuurlijk werd ik uitgekozen om deel te nemen aan de finale van de interscholenstrijd, georganiseerd door 'Knack'. Iemand raadde mij aan om niet te gaan, en ergens wou ik dit wel. Maar toch ging ik. Waarom? Ik ben in geen weken buiten geweest, heb ik dat dan niet verdiend? Natuurlijk liepen de activiteiten wat uit wat ervoor zorgde dat ik om 10 na 8 op het station van Herentals stond. K'had men papa gebeld (want mijn bus naar huis was juist weg en ik had geen zin om nog een uur te wachten). Uiteindelijk was ik dus om half 9 thuis. Natuurlijk had ik sinds 12 uur niets meer gegeten. Gevolg: voedselschaarste in mijn lichaam. Uiteindelijk heb ik pas tegen half 10 aan mijn gip kunnen verder werken. Het ging niet vooruit en het werk bleef maar komen. Vannacht heb ik doorgewerkt tot 2 uur.

Vanmorgen ben ik dan om 6 uur opgestaan om verder te werken en alle documenten af te drukken. (gelukkig had ik het eerste uur geen les, waardoor ik pas om kwart na 9 op school moet zijn.) Ik heb er ruim 2uur en een half aan gezeten vanochtend. Natuurlijk verspeelde ik dan nog eens mijn bus waardoor ik met de fiets moest (en dat met mijn pijnlijke rug). Om 20 na 9 (te laat dus) ben ik nog den HEMA binnengestapt om een andere kaft te kopen aangezien de voorziene kaft veel te groot bleek. Ik ben om 25 voor 10 aangekomen & heb de deadline gehaald.

*TROTSHEID (+ MOEHEID)

Het is makkelijk om te zeggen:

Ik weet het niet.

Vraag me hoe laat het is

Ik weet het niet.

Vraag me hoe oud je bent.

Ik weet het niet.

Vraag me hoe het voelt om lief te hebben

Ik weet het niet.

Vraag me wie ik ben.

Ik weet het niet.

Maar vraag me hoe het voelt om het verkeerde te doen.

Ik zal zwijgen.

Vraag me hoe het voelt om je ziel te verliezen.

Ik zal zwijgen.

Vraag me hoe spijt aanvoelt.

Ik zal zwijgen.

Zwijgen zal ik.

Omdat ik het antwoord weet.

Zwijgen zal ik.

Omdat ik me schaam.

Zwijgen is instemmen.

Zwijgen is weten hoe het voelt.

Zwijgen is niet kunnen zeggen: ik weet het niet.

- Jeroen Turelinckx

Dit is by far het beste stuk uit mijn gip!

"We willen dat departementen onderling samenwerken zonder dat de algemene directie steeds als tussenpersoon moet fungeren. Als we de minionderneming vergelijken met een muur is elk departement een baksteen. Als elke baksteen maar met één andere in contact zou zijn, zou men nooit een muur kunnen bouwen. Het is noodzakelijk dat de baksteen verbonden is met alle andere bakstenen. Het Human Resources departement moet dienen als cement. Ze moet alle departementen aan elkaar hechten zodat ze een mooi geheel kunnen vormen en optimaal kunnen functioneren."

BAM!

om nom nom.

Tweede post kort na elkaar. :D

Even een break (dit lijken wel de examens)

&nu zit ik vast met synergie & empowerment.

:/

Ow,

het lijkt weeral een hel van een tijd geleden dat'k nog wat gepost hebt. Ik zal maar zeggen dat het aan mijn gip ligt zeker (al ben ik er eigenlijk nog maar net aan begonnen). Gisteren en vandaag waren meteorologisch gezien, kutdagen. Serieus. Donderdag was het nog 28 graden en nu amper 15. Damn. Ergens vind'k het niet erg, kannek ten minste doorwerken aan de gip.

Ik zei in de vorige post al dat de datum verplaatst was, nu, de deadline is wederom verplaatst.

*een bescheiden hoera'tje. *

Dus heb'k nu nog tot donderdag te tijd. Gelukkig want ik moet nog pokkeveel doen. Ik zit voorlopig aan 6 pagina's en 1550 woorden (exclusief pakken bijlagen) :D (wow, ik wou al die smiley backspacen omdat ik dacht dat dit het gip-document was)

Ik wil terug zomers weer. &snel. En momenteel ben'k zo'n geek. Al de hele dag bezig voor school. Damn Damn Damn. K'moet er effe door nu.

(: